Jest parę osób, którym powinnam podziękować:

• Nayii, która była pierwszą osobą związaną ze światem komiksu webowego, jaką poznałam i z którą stworzyłam takie czy inne więzi - a także za zainteresowanie mnie mangą, które choć okazało się nietrwałe, to na pewno rozwinęło mnie w kwestii rysowania;
• Saszy/Black Cat - za uwielbianie wszystkich moich bochomazów, co mnie bardzo motywuje, zwłaszcza gdy chodzi o rzeczy, których nie chce mi się rysować;
• mojej kuzynce Annie, która jako pierwsza zainteresowała się tym, co tworzę i prowadziła ze mną dyskusje;
• Elzeiowi za wymyślanie do moich dzieł dziwnych kontynuacji (choćby w postaci rysunków z działu fan-artów...), co mnie bardzo motywowało;
• Aśce, z którą stworzyłyśmy niezliczone ilości historii - pierwszych, jakie pielęgnowałam przez tak długi czas;
• mamie, za to, że czytała moje pierdoły, które kiedyś pisałam i (nie)cierpliwie je referowała, gdy prosiłam;
• tacie za geny artystyczne;
• twórcy Losuxa, który, choć o tym nie wie, sprawił, że Taksaculum zaistniało;
• panu od informatyki z liceum, który kazał nam nauczyć się HTMLa i przypadkowo rozwinął we mnie pasję tworzenia stron www;
• pierwszej firmie, w której pracowałam (nie będę wymieniać z NAZWY), gdzie ta pasja zmieniła się w prawdziwe umiejętności (zwłaszcza dzięki Ci, D.D., za znoszenie mojej niechęci do zadawania pytań);
• ... a także drugiej, w której stałam się master-of-disaster HTMLa i CSSa;
• twórcom How To Draw Manga, którzy naprawdę mnie czegoś nauczyli!;
• wszystkim komentującym i fanom, których nie potrafię wymienić;
• ludziom, którzy zjawiali się w tle mojego życia i inspirowali mnie (nawet jeśli niektórzy byli strasznie głupi)

i oczywiście:

• AJ-chan, Robertowi i Natsu, za to, że są moją rodziną, a bez dobrej rodziny człowiek się nie może rozwijać (i za gotowanie dla mnie).